Jaka jest odpowiedzialność przewoźnika i jego podwykonawców?

Pierwszy przewoźnik ponosi odpowiedzialność za czyny i pomyłki każdej innej osoby, z której usług korzysta w wykonywaniu przewozu, i są one traktowane jak jego własne czyny i pomyłki. W szczególności pierwszy przewoźnik odpowiada za staranny wybór kolejnych przewoźników.

Przewoźnik, od momentu odebrania przesyłki aż do jej wydania, ponosi odpowiedzialność za szkody częściowe lub utratę przesyłki. Jeżeli po przyjęciu zlecenia przewozu, przewoźnik zleca lub choćby częściowo posługuje się innymi przewoźnikami, nie zwalnia to go od odpowiedzialności za powstałe braki, zaginięcie, czy opóźnienie w dostawie przesyłki. Są jednak takie sytuacje, w których przewoźnik może być zwolniony od odpowiedzialności za szkody w transporcie. Podstawowe przyczyny to:

• zamówienie przez nadawcę nieodpowiedniego środka transportu,

• brak lub wadliwe opakowanie towaru, mające wpływ na uszkodzenie przesyłki,

• niewłaściwe obchodzenie się z ładunkiem przez nadawcę lub odbiorcę w trakcie czynności za- lub wyładunkowych,

• naturalne właściwości towarów mogące spowodować ich uszkodzenie,

• wadliwe oznakowanie przesyłki

• przewóź żywych zwierząt, pod warunkiem, że przewoźnik zastosował się starannie do wszystkich wskazówek nadawcy.

Dowód, że zaginięcie, uszkodzenie lub opóźnienie zostało spowodowane jedną z tych przyczyn ciąży na przewoźniku. W przypadku zdarzenia spowodowanego okolicznościami, których przewoźnik nie mógł przewidzieć ani uniknąć, a skutkom (uszkodzenie, utrata, opóźnienie) zapobiec, odpowiedzialność przewoźnika jest bardzo ograniczona, a najczęściej jej po prostu nie ma. Przewoźnik z tytułu wyrządzonej szkody, zobowiązany jest do jej naprawienia, to znaczy musi zrekompensować osobie uprawnionej wartość straty, w oparciu o wartość towaru określoną w miejscu nadania przewozu.

Konwencja CMR określa limity finansowe odpowiedzialności przewoźnika z tytułu całkowitej lub częściowej utraty – nie więcej niż 25 franków Germinal za utracony lub brakujący kilogram wagi brutto (1 frank stanowi 10/31 grama złota próby 900). Protokół EKG ONZ z 1978 r. modyfikujący konwencję, pozwala na zastąpienie 25 franków, kwotą 8,